رازداری، احترام به حریم خصوصی انسانها و خودداری از افشای اسرار اشخاص یک وظیفهی انسانی بوده که در شرع نیز به آن تاکید فراوان شده است. افشای اسرار شخصی، علاوه بر مسئولیت اخلاقیای که بدنبال دارد، از نظر قانونی نیز مجاز نبوده و افشاکننده به موجب قانون مسئول عمل خود خواهد بود.
جرم دانستن افشای اسرار شخصی موجب تامين امنيت و آسايش جامعه و حمايت از حريم خصوصي اشخاص بوده و هدف قانونگذار از مجازات مرتکب، حفظ کرامت انسانی و پیشگیری از لطمه وارد کردن به حیثیت افراد است.
اگر نیاز به مشاوره با وکیل حریم خصوصی در مشهد دارید همین الان با شماره 09151084421 تماس بگیرید.
باتوجه به اهمیت موضوع، در این مقاله جرم افشای اسرار شخصی را مورد بررسی قرار دادیم تا علاوه بر آشنایی مخاطبان با آن، نحوه برخورد قانون با افشاکنندهی اسرار شخصی دیگران نیز روشن گردد.
مفهوم اسرار شخصی
سّر در لغت به چيز پوشيده از ديگران، چيزی که انسان آن را در قفس خود پوشيده دارد، خبری که دسـتيابی بر آن فقط برای عدهی معدودی که صلاحیت دارند اطلاق میگردد و در اصطلاح حقوقی امری است که نوعاً داعی بر اخفاء آن وجود داشته باشد؛ یعنی امري كه نوعاً صاحب آن، ميل به اخفاي آن داشته باشد. در صورتی که افرادی به ندرت ميل به اخفاء امری نداشته باشند و در اظهار آن اقدام کنند، منافاتی با ماهيت سری بودن آن ندارد. بنابراین، آن اطلاعاتی را که هر شخصی تمايل به افشاء و آشكار شدن آن ندارد، اسرار تلقی میشود .اسرار از نظر ماهیت به چند گروه تقسیم میشوند که شامل اسرار دولتی، اسرار تجاری، اسرار حرفهای و اسرار شخصی میباشند.
اسرار شخصي اطلاعات محرمانه مربوط به زندگي خصوصي اشخاص ميباشد كه ديگران عرفاً از آن مطلع نيستند و از حق حريم خصوصي نشات ميگيرد. رازهايی مانند مناقشات خانوادگي، نامههای خصوصی، میزان درآمد و روابط عاطفی جز اسرار شخصی محسوب میشوند. همچنین اسرار شخصی شامل صوت يا تصوير يا فيلم خصوصی یا خانوادگی نیز ميتواند باشد.
مصادیق اسرار شخصی
بطور کلی اسرار شخصی را میتوان به پنج دستهی زیر تقسیم نمود:
- اطلاعات مربوط به سلامتي و خصوصيات وراثتي اشخاص
- اطلاعات مربوط به فعاليت اقتصادي و تجاري اشخاص
- اطلاعات مربوط به مسائل اعتقادي اشخاص
- اطلاعات حاوي روابط جنسي اشخاص
- اطلاعات مربوط به سوابق كيفري اشخاص
افشای اسرار شخصی در قانون
برای جرم افشای اسرار شخصی 4 ماده قانونی وجود دارد که شامل موارد زیر میباشد.
1- ماده 648 قانون مجازات اسلامی
ماده 648 قانون مجازات اسلامی ماده مقرر میدارد: اطباء و جراحان و ماماها و داروفروشان و کلیه کسانی که به مناسبت شغل یا حرفه خود محرم اسرار میشوند، هرگاه در غیر از موارد قانونی، اسرار مردم را افشا کنند به چهل و پنج روز و دوازده ساعت تا شش ماه حبس و یا به 20 میلیون تا 60 میلیون ریال جزای نقدی محکوم میشوند.
البته این ماده به طور جامع و كامل به جرم افشای اسرار شخصي اشاره ندارد و تنها مختص افرادي است كه به اقتضاي شغلشان حافظ اسرار ديگران ميباشند.
نکتهی قابل توجه در خصوص این ماده این است که اشخاصي كه طبق قانون و به مناسبت شغل و حرفه خود مانند پزشك محرم اسرار مردم میشوند و مجاز به افشاء اسرار مردم نيستند، در مواردي به جهت حفظ مصالح عمومي و به حكم قانون موظف به افشاي سرّ خواهند شد.
برای نمونه در مواردي كه احتمال جدي خطر صدمه وجود داشته باشد (مانند بیماری واگیردار) انتشار اطلاعات جهت حفظ بيمار يا ديگران از اين خطر مجاز ميباشد.
ماده 31 قانون مطبوعات
ماده ديگري كه به جرمانگاري پرداخته است ماده 31 قانون مطبوعات ميباشد كه مقرر كرده است:
انتشار مطالبي كه مشتمل بر تهديد به هتك شرف و يا حيثيت و يا افشاي اسرار شخصي باشد، ممنوع است و مدير مسئول به محاكم قضايي معرفي و با وي طبق قانون تعزيرات رفتار خواهد شد.
در اين ماده به اسرار شخصي اشاره شده است و انتشار مطالب حاوي آن را ممنوع كرده است. با این حال، در اين ماده نیز مرتكبان اين بزه روزنامه نگاران ميباشند و افراد عادي تحت شمول آن نیستند.
ماده 58 قانون تجارت الکترونیک
ماده دیگری که در خصوص جرم افشای اسرار شخصی وجود دارد ماده 58 قانون تجارت الکترونیک میباشد که بیان میدارد:
ذخیره، پردازش و یا توزیع داده پیامهای شخصی مبین ریشههای قومی یا نژادی، دیدگاههای عقیدتی، مذهبی، خصوصیات اخلاقی و دادهپیامهای راجع به وضعیت جسمانی، روانی و یا جنسی اشخاص بدون رضایت صریح آنها به هر عنوان غیر قانونی است.
قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات
قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات نیز در جهت پیروی از اصول قانون اساسی، حریم خصوصی را از شمول آزادي اطلاعات در ماده 14خارج نموده است.
به موجب این ماده “چنانچه اطلاعات درخواست شده مربوط به حریم خصوصی اشخاص باشد و یا در زمره اطلاعاتی باشد که با نقض احکام مربوط به حریم خصوصی تحصیل شده است، درخواست دسترسی باید رد شود”.
البته ماده 15 همین قانون مواردی را بیان میکند که امکان پذیرش درخواست متقاضی در مورد افشای اطلاعات شخصی دربارهی یک شخص حقیقی ثالث از سوي مؤسسات پیشبینی شده است.
مطابق این ماده، مؤسسات مشمول این قانون در صورتی که پذیرش درخواست متقاضی متضمن افشای غیرقانونی اطلاعات شخصی درباره یک شخص حقیقی ثالث باشد باید از در اختیار قرار دادن اطلاعات درخواست شده خودداری کنند، مگر آن که:
الف. شخص ثالث به نحو صریح و مکتوب به افشاء اطلاعات راجع به خود رضایت داده باشد.
ب. شخص متقاضی، ولی یا قیّم یا وکیل شخص ثالث، در حدود اختیارات خود باشد.
ج. متقاضی یکی از مؤسسات عمومی باشد و اطلاعات درخواست شده در چارچوب قانون مستقیماً به وظایف آن به عنوان یک مؤسسه عمومی مرتبط باشد.
لازم به ذکر است که اگر موسسات مشمول این قانون بدون مجوز لازم، اطلاعات مربوط به حریم خصوصی افراد را افشا کنند، علاوه بر خسارتی که وفق مادهی 21 همان قانون بر مبنای مسئولیت مدنی موظف به جبران آن هستند، ممکن است بابت افشای اسرار شخصی افراد، وفق سایر مواد قانونی مطروح در این مقاله مجرم شناخته شده و محکوم به مجازات مرتبط با آن گردند.
ماده 745 قانون مجازات اسلامي (ماده 17 قانون جرایم رایانهای)
ماده قانوني كه بطور جامع و كامل به جرم انتشار اسرار شخصی اشاره دارد ماده 745 قانون مجازات اسلامي (ماده 17 قانون جرایم رایانهای) است که اينگونه مقرر كرده است:
هرکس به وسیله سامانههای رایانهای یا مخابراتی صوت یا تصویر یا فیلم خصوصی یا خانوادگی یا اسرار دیگری را بدون رضایت او جز در موارد قانونی منتشر کند یا در دسترس دیگران قرار دهد، به نحوی که منجر به ضرر یا عرفاً موجب هتک حیثیت او شود، به حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی از بیست میلیون ریال تا صد و پنجاه میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
همچنین بخوانید: بهترین وکیل جرائم رایانه ای در مشهد
در خصوص این ماده باید توجه داشت که افشای اسرار دیگران از طریق سیستمهای رایانهای و حتی سیستمهای مخابراتی باید دارای شرایط زیر باشد:
بدون رضایت فرد
منظور رضايتي است كه شخص رضايتدهنده داراي صلاحيت، اختيار وآگاهي باشد و بطور واقعي، آزاد، آگاهانه و عاري از هرگونه اشتباه رضایت دهد. برای مثال اگر شخصي كه به انتشار اسرار رضايت ميدهد داراي صلاحيت نبوده، مانند اينكه بالغ نباشد یا محجور باشد، نميتوان بر اين اساس به انتشار اقدام كرد.
آزاد بودن فرد رضایتدهنده
رضایتی که از روی زور، اجبار و تهديدِ سالب آزادي و اختيار فرد رضايت دهنده باشد، فاقد اثر بوده و انتشاردهنده قابل مجازات میباشد. بنابراین، اگر شخصي بر اثر زور و اكراه و تهدید مجبور شود رضايت دهد كه اسرار شخصي و خانوادگي وي منتشر شود و شخص منتشركننده به اينكه رضايت صاحب اسرار را گرفته است، استناد كند اين رضايت مورد پذيرش نبوده و منتشرکننده مجرم میباشد.
غیرقانونی بودن افشای اسرار
در صورتی که مطابق قانون شخص موظف و مکلف به افشای اسرار باشد، انتشار اسرار جرم نیست. برای نمونه انتشار عکس متهم توسط بازپرس در جریان تحقیقات مقدماتی و جهت بازداشت او. البته افشای اسرار به موجب قانون باید کاملا مطابق مقررات بوده و تمامی شرایط و ضوابط در آن رعایت گردد؛ چراکه نقض حریم خصوصی امری خلاف قانون است و تنها در موارد خاص و مصرح مجاز میباشد.
مثلا پزشکی که به موجب “قانون طرز جلوگيري از بيماريهاي آميزشي و بيمارهاي واگيردار” موظف است در موقع مشاهده يكي از بيماريهای واگیردار، بهداری محل را مطلع نماید، باید شرایط قانونی مانند اینکه خطر کاملا جدی و واقعی بوده و احتمال وقوع آن بسيار محتمل و قريبالوقوع باشد را رعایت کند. از سوي ديگر بايد توجه داشت كه در این رابطه، راه ديگري جز انتشار براي جلوگيري از صدمه به افراد وجود نداشته باشد.
انتشار موجب هتک حرمت و حیثیت فرد شود.
به این معنا که بر اثر اين اظهارات، به اعتبار و حيثيت شخص در جامعه خسارت و لطمه وارد شود. تشخیص این امر برعهده قاضی رسیدگیکننده بوده و ملاک خاصی برای آن وجود ندارد.
ایجاد ضرر
جرم افشای اسرار شخصی مقيد به نتيجه بوده و در آن حصول نتيجه شرط ميباشد. بنابراین علاوه بر هتک حرمت و حیثیت فرد، انتشار اسرار باید موجب ضرر (اعم از مادی و معنوی) شود. ضرر يا خسارت، عبارت است از كسر دارايي و ثروت يا از بين رفتن مال يا هر نوع لطمه به سلامت و تماميت جسمي، حيثيت و حرمت اشخاص، يا فوت منفعت مسلم اشخاص ( اعم از شخص حقيقي يا حقوقي ) كه از جرم ناشي شده باشد.
چه رفتاری افشای اسرار شخصی محسوب میشود؟
رفتار مورد نظر در اين جرم فعل مثبت انتشار دادن يا منتشر كردن اسرار شخصي است و مطابق ماده 745 قانون مجازات اسلامي اين فعل بايد بدون رضايت و بدون مجوز قانوني صورت گيرد.
فعل انتشار يعني پخش كردن و در اختيار گذاشتن اطلاعات و اسرار شخصي ديگران.
واضح است در صورتي رفتار فيزيكي فرد جرم محسوب ميشود كه محتواي منتشر شده حاوي اسرار شخصي و خانوادگي باشد. اگر فرد اطلاعات عادي و عمومي ديگري را در فضاي مجازي منتشر كند، نميتوان بر اساس اين ماده او را مجرم شناخت. در ضمن فرد بايد فعل مثبتي انجام دهد و اين فعل در فضاي مجازي صورت گيرد.
همچنین در این جرم فعل انتشار مهم است و تعداد بازديد از اسرار منتشر شده براي مجرم بودن يا نبودن متهم اهميت ندارد.
بنابراین اینکه کسی هنوز از آن بازدید نکرده باشد یا آنکه آن را در اختيار يك نفر هم در فضاي مجازي قرار دهد انتشار صورت گرفته است و فرد مجرم محسوب ميشود؛ چراکه انتشار یک رفتار آني و ساده است.
ماده 745 قانون مجازات اسلامی، ابزار ارتكاب جرم انتشار اسرار را سيستم رايانهاي يا مخابراتي مقرر كرده است. سيستم رايانهاي و مخابراتي مورد نظر در اين ماده شامل رايانه، اينترنت و موبايل میشود. توضیح بیشتر اینکه اگر افشا با رایانه نباشد، جرم موضوع این ماده محقق نمیشود.
رکن معنوی جرم انتشار اسرار شخصی
شخص مرتكب به فعل انتشار اسرار شخصي و خانوادگي بايد به موضوع محتواي منتشر شده واقف باشد و بداند كه محتوای منتشر شده، اسرار شخصي و خانوادگي است. در اين خصوص داشتن علم و آگاهی نسبت به محتواي منتشره شرط بوده و در صورتي فرد مجرم محسوب ميشود كه علم به موضوع محتوايی كه انتشار داده است داشته باشد.
همچنین شخص باید قصد انتشار اسرار دیگری را داشته باشد و عمدا این عمل را مرتکب شود. بنابراین اگر شخصی بر اثر اجبار و اكراه یا تهدید به اين فعل اقدام كرده باشد مجرم نخواهد بود. در این حالت شخص اكراهكننده (اجبارکننده) مجرم خواهد بود. علاوه بر این، شخص بايد قصد ايراد ضرر و هتك حيثيت را داشته باشد و با انتشار اسرار شخصي و خانوادگي ديگري، قصد ايراد ضرر و از بين بردن آبروي وي را داشته باشد.
مسئولیت کیفری و مجازات جرم افشای اسرار شخصی
مسئوليت در مفهوم كلي به معناي تعهد شخص به رفع ضرري است كه به ديگري وارد كرده است. مسئوليت كيفري عبارت از اين است كه تبعات جزايي رفتار مجرمانه شخص بر او تحميل گردد. به عبارت دیگر، مسئولیت کیفری عبارت است از قابليت يا اهليت شخص براي تحمل تبعات جزايي رفتار مجرمانه خود.
در مسئوليت كيفري، شخص مكلف به پاسخگويي در خصوص نتايج زيانبار فردي و اجتماعی فعل مجرمانهای كه انجام داده يـا ترک کرده ميباشد. در جرم انتشار اسرار شخصی، در صورتي كاربر شخصا مسئول و پاسخگو است كه محتواي اين جرم را به ديگران ارائه كند و به انتشار اسرار شخصي و يا فيلم يا تصوير مستهجن مبادرت كند. در مواردي كه كاربر هيچ گونه مداخلهاي در تهيه يا انتشار اسرار در فضاي مجازي ندارد و صرفاً چنين اطلاعاتي را مشاهده ميكند، هيچگونه مسئوليتي متوجه كاربر نخواهد بود.
در خصوص مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی باید گفت مطابق ماده 747 قانون مجازات اسلامی (ماده 19 قانون جرایم رایانهای) چنانچه جرايم رايانهاي به نام شخص حقوقي و در راستاي منافع آن ارتكاب يابد، شخص حقوقي داراي مسئوليت كيفري خواهد بود. اين امر شامل موارد زیر است:
الف) هرگاه مدير شخص حقوقي مرتكب جرم رايانهاي شود؛
ب) هرگاه مدير شخص حقوقي دستور ارتكاب جرم رايانهاي را صادر كند و جرم به وقوع بپیوندد؛
ج) هرگاه يكي از كارمندان شخص حقوقي با اطلاع مدير يا در اثر عدم نظارت وي مرتكب جرم رايانهاي شود؛
د) هرگاه تمام يا قسمتي از فعاليت شخص حقوقي به ارتكاب جرم رايانهاي اختصاص یافته باشد.
میزان مجازات مرتکب افشاکننده اسرار شخصی
مجازات مقرر براي جرم انتشار اسرار شخصي و خانوادگي بر اساس ماده 745 قانون مجازات اسلامی حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی از بیست میلیون ریال تا صد و پنجاه میلیون ریال یا هر دو مجازات میباشد.
انتشار عکس یا فيلمهاي خصوصي يا خانوادگي دیگران، اگر داراي محتويات مبتذل باشد، مرتکب مطابق بند ج ماده 5 قانون “مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعایتهای غیرمجاز مینمایند” به دوتا پنج سال حبس و ده سال محروميت از حقوق اجتماعي و هفتاد و چهار ضربه شلاق محكوم ميشود.
لازم به ذکر است كساني كه با اسرار ديگران سروكار دارند و بر طبق حرفه خود مسئول حفظ اسرار ميباشد، در صورتي كه به انتشار اسرار ديگران اقدام كنند به مجازات مقرر در ماده 648 قانون مجازات یعنی به چهل و پنج روز و دوازده ساعت تا شش ماه حبس و یا به 20 میلیون تا 60 میلیون ریال جزای نقدی محکوم میشوند.
مجازات اشخاص حقوقی مرتکب جرم انتشار اسرار شخصی دیگران مطابق ماده 748 قانون مجازات اسلامی خواهد بود. با توجه به این ماده، اشخاص حقوقی با توجه به شرایط و اوضاع و احوال جرم ارتکابی، میزان درآمد و نتایج حاصله از ارتکاب جرم، علاوه بر سه تا شش برابر حداکثر جزای نقدی جرم ارتکابی، به ترتیب ذیل محکوم خواهند شد:
الف) چنانچه حداکثر مجازات حبس آن جرم تا پنج سال حبس باشد، تعطیلی موقت شخص حقوقی از یک تا نُه ماه و در صورت تکرار جرم تعطیلی موقت شخص حقوقی از یک تا پنج سال.
ب) چنانچه حداکثر مجازات حبس آن جرم بیش از پنج سال حبس باشد، تعطیلی موقت شخص حقوقی از یک تا سه سال و در صورت تکرار جرم، شخص حقوقی منحل خواهد شد.
صلاحیت رسیدگی به جرم انتشار اسرار شخصی
برای تعیین صلاحیت رسیدگی به جرم انتشار اسرار شخصی، باید محل وقوع جرم، یعنی جایی که قصد مرتكب در قالب رفتار او (انتشار یا در دسترس قرار دادن اسرار) متجلي شده، مشخص گردد.
در حالتی که محل وقوع جرم مشخص نباشد، مطابق ماده 665 قانون آیین دادرسی کیفری عمل میگردد. بدین صورت که اگر شخصي به انتشار اسرار شخصي يا فيلم خانوادگي ديگري اقدام كند و محل وقوع جرم مشخص نباشد، دادسرای محل كشف جرم به موضوع اين جرم رسيدگي ميكند. برای مثال اگر شخصي در تهران به اين علت كه اسرار شخصي و خانوادگياش در فضاي مجازی منتشر شده است شاكي باشد و به دادسرای ویژهی جرايم رايانهاي تهران مراجعه كرده باشد ولي محل وقوع اين جرم مشخص نشده باشد، دادسرای مزبور در تهران صالح بوده و به رسيدگي ادامه ميدهد. اگر تا زمان ختم رسیدگی محل جرم كشف نشود همان دادسرا و دادگاههای تهران مجرم را تعقیب و مورد مجازات قرار میدهند. در صورتي كه محل وقوع كشف شود، پرونده به دادسرای محل وقوع جرم رسيدگي احاله ميشود.
مسئولیت مدنی جرم افشای اسرار شخصی
باید توجه داشت که جرم مقرر در ماده 745 قانون مجازات اسلامی، انتشار اسرار شخصی توسط سامانههای رایانهای یا مخابراتی را در برمیگیرد. بنابراین زیاندیده از جرم افشای اسراری که در غیر از فضای مذکور صورت گرفته است، میتواند بر اساس موازین مسئولیت مدنی از مرتکب جرم مطالبه خسارت نماید.
مطابق ماده یک قانون مسئولیت مدنی، هركس بدون مجوز قانوني عمداً يا در نتيجه بياحتياطي به جان يا سلامتي يا مال يا آزادي یا حیثیت یا شهرت تجاری یا به هر حق ديگري كه به موجب قانون براي افراد ايجاد گرديده لطمهاي وارد نمايد كه موجب ضرر مادي يا معنوي ديگري شود، مسئول جبران خسارت ناشي از عمل خود ميباشد.
همچنین ماده 10 همین قانون مقرر کرده است: كسي كه به حيثيت و اعتبارات شخصي يا خانوادگي او لطمه وارد شود ميتواند از كسي كه لطمه وارد آورده است جبران زيان مادي معنوي خود را بخواهد. هرگاه اهمیت زیان و نوع تقصیر ایجاب نماید، دادگاه میتواند در صورت اثبات تقصیر، علاوه بر صدور حکم به خسارت مالی، حکم به رفع زیان از طرق دیگر از قبیل الزام به عذرخواهی و درج حکم در جراید و امثال آن نماید.
باید توجه داشت زیاندیده از جرم افشای اسرار شخصی برای مطالبه خسارت باید موارد زیر را اثبات نماید:
- ورود ضرر: ضرر در این رابطه اعم است از ضرر مادی و معنوی. همچنین ضرر باید مسلم و مستقیم بوده و قبلا جبران نشده باشد.
- تقصیر واردکنندهی ضرر: تقصیر اعم است از بیاحتیاطی و بیمبالاتی مرتکب. در مسئولیت مدنی، سبک یا سنگین بودن تقصیر و عمدی یا غیرعمدی بودن آن، در تحقق مسئولیت مدنی تأثیری ندارد.
- رابطه سببیت: به این معنا که باید میان تقصیر مرتکب و ضرری که بوجود آمده است رابطهی سببیت وجود داشته باشد و ضرر، نتیجهی تقصیر خوانده باشد. در صورتی که خوانده بتواند اثبات کند که قوهی قاهره (مانند سیل، زلزله و …) باعث ورود خسارت شده، از مسئولیت مبرا میشود.
تهدید به افشای اسرار شخصی
تهدید به افشای اطلاعات و اسرار شخصی دیگران جرم میباشد. به موجب ماده 669 قانون مجازات اسلامی، هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی و یا به افشاء سری نسبت به خود یا بستگان او نماید، اعم از اینکه به این واسطه تقاضای وجه یا مال یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده یا ننموده باشد، به مجازات شلاق تا (۷۴) ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.
لازم به ذکر است در صورتی که تهدید فوق از طریق پیامک باشد، با توجه به نظریه مشورتی شماره 406/1400/7 مورخ 07/09/1400 اداره حقوقی قوه قضاییه، محل وقوع این جرم (مرجع صالح به رسیدگی)، محلی است که پیام توسط مخاطب دریافت میشود.
در نهایت باید افزود رازداری به عنوان یک اصل بنیادین و یک قاعده اساسی اخلاقی، هم تامینکننده منافع فردی و هم تضمینکننده مصالح اجتماعی است. در قرآن و سنت، بر حفظ رازداری و تعهد به حفظ اسرار تأکید بسیار شده است و روایات فراوانی در خصوص افشای سر وجود دارد که بیانگر حرمت و ممنوعیت افشا اسرار دیگران میباشد و در بسیاری از این روایات، افشا اسرار همانند خیانت در امانت دانسته شده و رازداری همانند امانتداری است. بنابراین، تعهد به حفظ اسرار را باید به عنوان اصلی بنیادین و قاعدهای فراگیر پذیرفت.
جرم افشای اسرار شخصی جزء جرایم عليه اشخاص است، چراکه در اين جرم مهمترین بخشی که مورد آسيب قرار ميگيرد ساحت روحي يا رواني فرد است. به همین خاطر اهمیت پیگیری این جرم در مقایسه با جرمی که تنها ضرر مالی به دنبال دارد، بیشتر است. از این رو، پیشنهاد میشود تا بزهدیده برای جبران ضرر مادی و معنوی خود و دریافت خسارتی که از جرم افشای اسرار شخصی و خانوادگی متحمل شده، از همراهی وکیلی مجرب در این حوزه بهرهمند شود.
نویسنده: زهرا داوودی
2 پاسخ
در اختیار قرار دادن و افشای اطلاعات شخصی افراد در تلگرام یا اینتستاگرام و توییتر اصلا قابل پیگیری هست؟
بله، اگر از هویت شخص مرتکب مطلع باشید میتوانید شکایت کیفری و حقوقی مطرح کنید و احتمال رسیدن به نتیجه وجود دارد.